Godfri Gudvin, poreklom Britanac, rođen je 1921. u Lisabonu. Školovao se na koledžu Klifton u Bristolu i na Londonskoj Kraljevskoj akademiji dramskih umetnosti RADA. Godine 1939. pristupio je vojsci, tri godine kasnije poslat je u Alžir, a kraj rata dočekao je u Rimu. U narednim godinama radio je kao predavač u Vinčesteru, Londonu, Aleksandriji i, konačno, Istanbulu, gde počinje njegovo interesovanje za osmansku kulturu. Upravo tu je upoznao veliki broj turskih umetnika, ali i svoju buduću ženu Džilijan. Po povratku u London započeo je rad na Istoriji osmanske arhitekture (A History of Ottoman Architecture) – kapitalnom delu koje mu je donelo ugled vodećeg autoriteta u oblasti osmanske arhitekture i turske kulture.
Ipak, narednih trideset godina života posvetio se akademskoj karijeri, stekavši i titulu doktora nauka. Ponovo se posvetio pisanju tek pošto je napustio posao predavača i postao direktor i bibliotekar Kraljevskog azijskog društva. Tada je nastao i najveći broj njegovih studija: Islamic Spain (1990), Sinan: Ottoman Architecture and its Values Today (1993), The Private World of Ottoman Women (1997), The Janissaries (1997), Topkapi Palace: an Illustrated Guide to its Life and Personalities (1999) i knjiga sećanja Life’s Episodes (2002).
Posle 2000. godine Gudvin se na pragu devete decenije života vratio u Istanbul, i na univerzitetu Bogaziči držao letnje kurseve osmanske arhitekture, skoro do smrti 2005. godine.