Said Hatibi (Busaada, 1984), jedan je od vodećih alžirskih pisaca mlađe generacije. Završio je francusku književnost na Univerzitetu u Alžiru, a na Sorboni je magistrirao studije kulture. Do sada je objavio četiri romana: Knjiga grehova (2013), Četrdeset godina čekajuci Izabelu (2016) za koji je 2017. dobio nagradu Katara za najbolji arapski roman, Sarajevsko drvo za ogrev (2019, Geopoetika 2024) koji se 2020. našao u najužem izboru za najznačajnije arapsko književno priznanje, Međunarodnu nagradu za arapsku književnost (IPAF) i Kraj Sahare (2022) za koji je 2023. ovenčan nagradom Šejh Zajid za najbolji roman u kategoriji mlađih autora. Objavio je i jednu knjigu putopisa, o Sloveniji, Bosni i Hercegovini, Srbiji i Ukrajini: Istočni vrtovi u plamenu: putovanje po slovenskim zemljama (2015) za koji je iste godine dobio nagradu Ibn Batuta za najbolji putopis, kao i više studija, među kojima se ističe ona o istoriji i značaju alžirske raj muzike: Vatrene svadbe: priča o raju (2010). Bavi se novinarstvom u oblasti kulture, kao i književnim prevođenjem. Živi i radi u Sloveniji. Njegova dela su do sad prevođena na engleski, španski, persijski, a roman Sarajevsko drvo za ogrev prvo je njegovo ostvarenje u prevodu na srpski jezik, a ujedno i prvo delo alžirske književnosti prevedeno sa arapskog na srpski.