Sava Babić (1934-2012), književnik, književni kritičar, prevodilac i teoretičar prevoda. Bio je redovni profesor Filološkog fakulteta u Beogradu i osnivač Katedre za mađarski jezik i književnost na istom fakultetu. Pisao je o savremenoj srpskoj i o savremenoj mađarskoj književnosti, istraživao veze izmedu dve kulture; prevodio s mađarskog jezika, a bavio se analizama i teorijskim istaživanjima prevoda tokom prethodna dva veka. Objavio: Na dlanu (1971); Neuspeo pokušaj da se tarabe obore (1978); U senci knjige (1981); Kako smo prevodili Petefija, Istorija i poetika prevoda (1985); Preveseji (1989); Ljubavni jadi mladog filozofa Ðerđa Lukača (1990); Pet više pet, Portreti (1990); Mađarska civilizacija (Geopoetika, 1996). Preveo je i pedesetak knjiga s mađarskog jezika, među kojima su i dela Bele Hamvaša.