Knjiga U modernističkoj čajdžinici: doživljaj kineskog pisma u evropskom modernizmu istražuje percepciju i tumačenje kineskog pisma u raznorodnim umetničkim oblastima i ostvarenjima nastalim tokom epohe modernizma u Evropi, pokušavajući da odgovori na pitanje zbog čega je upravo promišljanje kineskog pisma i njegovih zakonitosti tako snažno uticalo na mnoge zapadne moderniste. Pojedini autori predmodernističke epohe (Pol Klodel, Viktor Segalen) svojim stvaralaštvom nagoveštavaju modernističko nadahnuće kineskim pismom, ali uticaj i percepcija kineskog pisma i prevoda klasične kineske književnosti do punog izražaja dolaze tek u umetničkim konceptima nekih od rodonačelnika evropskog modernizma.
U delima književnika kao što su Gijom Apoliner i Ezra Paund mogućno je jasno identifikovati kineska ishodišta. Isto tako, percepcija kineskog pisma odigrala je važnu ulogu u filmskoj umetnosti (Sergej Mihailovič Ajzenštajn) i slikarstvu (Paul Kle). U skladu sa modernističkim insistiranjem na fragmentarnom predstavljanju stvarnosti, ovo istraživanje predstavlja kolaž onih stvaralačkih koncepcija u kojima je Kina kao ishodište najsveobuhvatnije došla do izražaja.
U dijaloškom odnosu sa kineskom kulturom i pismom, zapadni umetnici nisu samo dolazili do inovativnih ideja i načina izražavanja u svojim umetničkim praksama već su uspešno gradili i kritička stanovišta u pogledu sopstvenih kulturnih prostora. Analizom različitih umetničkih postupaka inspirisanih kineskim pisanim jezikom, ova knjiga preispituje ulogu modernističkog umetnika kao idiosinkratičnog tumača važnih segmenata kineske kulture.
Zoran Skrobanović (r. 1971), diplomirao je 1994. godine na Filološkom fakultetu u Beogradu, Katedra za orijentalistiku, Grupa za kineski jezik i književnost. Akademski stepen magistra stekao je 2000. godine na Filološkom fakultetu Univerziteta u Beogradu, a 2010. godine uspešno je odbranio doktorsku disertaciju na matičnom fakultetu, gde radi kao docent za kineski jezik i književnost.
Koautor je udžbenika Kineski jezik IV (Filološki fakultet, 2009) i prevodilac udžbenika Klasičan kineski jezik (Filološki fakultet, 2004). Samostalno je objavio niz naučnih radova. Prevodilac je Ju Huaovog romana Živeti (Geopoetika, 2009) i Zapisi o prodavcu krvi (Geopoetika, 2014), Mo Jenovog romana Umoran od života i smrti (Laguna, 2014), zbirke pesama Kitaj Ezre Paunda (Službeni glasnik, 2013), zbirke pripovedaka Šarlot Perkins Gilman Žuti tapet (Službeni glasnik, 2012) itd. Sa Mirjanom Pavlović priredio je Antologiju kineske moderne priče (Geopoetika, 2014).
Član je Evropskog udruženja kineskih studija (EACS).
