Kada su je njeni roditelji 1959. godine doveli iz ratom razorene Poljske u odnegovani Vankuver, Eva Hofman je imala trinaest godina. Na pragu mladosti borila se sa bolnom nostalgijom i pokušajima da sebe izrazi u stranom, nepopustljivo novom jeziku.
Njena duhovna i intelektualna odiseja nastavila se u koledžu i na kraju je uvela u njujorški književni svet u kojem se još uvek osećala kao zarobljenik između dva jezika i dve kulture. Ali položaj u kojem je bila učinio je od nje oštroumnog posmatrača Amerike i njenih mena.
Knjiga o pokretljivosti i asimilaciji, Izgubljeno u prevodu je i reska meditacija o jedinstvenosti pojedinca, nauk o dubokom uticaju kulture na um i telo i konačno - objašnjenje prevođenja tj. prenošenja sebe samog u nešto drugo.
Eva Hofman je rođena u poljskom gradu Krakovu, a emigrirala je u Kanadu, a potom i u SAD sa trinaest godina. Bila je urednik u New York Times Book Review i pisala je o brojnim temama iz oblasti kulture. Dobitnica je Gugenhajmove stipendije, nagrade „Vajting" i nagrade „Američke akademije i Instituta za umetnost i književnost".
Autor je knjiga Exit into History (1993), Izgubljeno u prevodu (Lost in translation, 1989, Geopoetika, 2002), Shtetl (1997) i After Such Knowledge (2004). Živi u Njujorku i Londonu.
